การทำลายความเชื่อ คือการทำลายตัวตน

ทีฆนขปริพาชก เดินทางไปหาพระสารีบุตร
แต่ไปเจอพระสารีบุตร กำลังถวายงานพัตให้กับพระพุทธเจ้า

เกิดความไม่ชอบใจพระพุทธเจ้า
เพราะตัวเองเนี่ยเป็นผู้ประพฤติพรต
ก็คือไว้เล็บยาวให้เล็บนี้งอกทะลุออกมา
ไปนั่งก็เห็นพระสารีบุตรถวายงานพัตอยู่

ก็เลยตรัสกับพระพุทธเจ้าว่า
ข้าพเจ้าเนี่ย ไม่ชอบใจในสิ่งทั้งปวง
ไม่มีสิ่งไหนเลยที่จะพึงพอใจแก่ข้าพเจ้า

พระพุทธเจ้าก็เลยตอบว่า ถ้าอย่างงั้น ..
เธอควรไม่ชอบใจความเห็นของเธอด้วย
เธอต้องไม่พอใจความเห็นของเธอด้วย

เพราะสมณะพราหณ์บางพวก
เขาเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่คู่ควรแก่เขา
อีกสมณะบางพวกบอกว่า บางสิ่งบางอย่างคู่ควรแก่เขา
อีกสมณะอีกพวกหนึ่งบอกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างคู่ควรแก่ข้าพเจ้า

เมื่อสมณะที่มีความเห็นทั้ง 3 มาเจอกัน
ต่างคน ต่างมีความเชื่อ ต่างคนต่างมีความเห็น
เขาย่อมทะเลาะกันเพราะความเห็นนั่นเอง

เพราะความเชื่อนั่นเอง
"ผู้ใดก็ตามที่ทำลายความเชื่อที่ซ่อนอยู่ในใจตนได้ ผู้นั้นก็จะพ้นทุกข์"

ถ้าเธอไม่ชอบใจในสิ่งทั้งปวง
ถ้างั้นเธอก็ควรที่จะไม่ชอบใจความเห็นของเธอนั้นด้วย
อย่าไปยินดี อย่าไปพอใจ กับความเห็นของเธอนั้นด้วย

พระสารีบุตรกลายเป็นพระอรหันต์เพราะธรรมะประโยคนี้
ทำลายตัวตนเลยนะตัวนี้ ทำลายความเชื่อในใจตน

"การทำลายความเชื่อคือการทำลายตัวตน"
เธอควรไม่ชอบใจความเชื่อของเธอด้วย
ไม่งั้นเราจะทะเลาะกับคนอื่น เพราะความเชื่อของเรา

ไม่พูดร้าย ไม่ว่าร้าย ไม่กล่าวร้าย
อะไรที่จะเป็นประโยชน์ เราก็แนะนำ
พอพูดได้ในสิ่งนั้น แต่ไม่ได้บังคับให้เขาเชื่อเรานะ

ให้เรียนรู้ ให้เปิดใจเรียนรู้ ที่เรียกว่าปราศจากอคติ
ไม่ลำเอียงเพราะรัก ไม่ลำเอียงเพราะกลัว
ไม่ลำเอียงเพราะหลง ไม่ลำเอียงเพราะความโง่เขลา
เปิดใจในการศึกษา ท่านเรียกว่าสัมมาทิฏฐิ

คนที่ตั้งอยู่ในสัมมาทิฏฐิ เมื่อได้สดับพระสัทธรรม
จากที่ตัวเองไม่เคยรู้ก็จะรู้ สิ่งที่เราไม่เคยได้ยินได้ฟัง
เราก็จะได้ยินได้ฟัง สิ่งไหนที่เราได้ยินได้ฟังมาบ้างแล้ว
เราจะเกิดความกระจ่างแจ้งชัดขึ้น คลายความสงสัยเสียได้
สามารถปรับความเห็นของเราให้ตรงตามความเป็นจริงได้
จิตของเราย่อมผ่องใส ด้วยการเปิดใจในการศึกษา
ท่านเรียกว่า สัมมาทิฎฐิ "

#พระอาจารย์ตะวัน_ปัญญาวัฒฑโก
#สำนักสงฆ์ถ้ำแจ้ง